نقش ارزیابی‌های شناختی در بهبود فرآیند گزینش و آموزش خلبانان: راهکاری برای کاهش سوانح هوایی
کد مقاله : 1229-COG
نویسندگان
محسن قیصری *1، اباصلت خراسانی2، محمود ابوالقاسمی3، داریوش مهری4
1دانشجوی دکتری رشته برنامه ریزی توسعه آموزش عالی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2دانشیار برنامه ریزی توسعه آموزش عالی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3دانشیار مدیریت و برنامه ریزی آموزشی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
4استادیار مدیریت آموزش‌عالی دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری
چکیده مقاله
این پژوهش بر اهمیت ارزیابی توانایی‌های شناختی در انتخاب و آموزش خلبانان به منظور کاهش سوانح هوایی تأکید دارد. نتایج نشان می‌دهد که توانایی‌های شناختی مانند توجه پایدار، حافظه کاری، تصمیم‌گیری تحت فشار و آگاهی موقعیتی، برای مدیریت شرایط پیچیده و بحرانی در پرواز بسیار حیاتی هستند. پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با بررسی 30 مطالعه مرتبط انجام شده که از بین آن‌ها 10 مطالعه با روش تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‌ها نشان می‌دهند که ارزیابی توانایی‌های شناختی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند شبیه‌سازهای پروازی و ابزارهای نوروفیزیولوژیکی نظیر EEG می‌تواند خطاهای انسانی را به طور چشمگیری کاهش دهد و ایمنی پرواز را بهبود بخشد. این پژوهش پیشنهاد می‌کند که فرآیندهای ارزیابی استانداردی برای توانایی‌های شناختی خلبانان طراحی شود و از سیستم‌های پایش آنی برای نظارت بر استرس و خستگی خلبانان استفاده گردد. همچنین، بهره‌گیری از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی برای تحلیل داده‌ها و بهبود فرآیند گزینش و آموزش خلبانان توصیه می‌شود. این اقدامات می‌توانند بهبود عملکرد خلبانان و کاهش سوانح هوایی را به همراه داشته باشند.
کلیدواژه ها
ایمنی پرواز، توانایی شناختی، خطاهای انسانی، گزینش خلبان
وضعیت: پذیرفته شده