| بررسی تأثیر همگرایی رایانش ابری و کوانتومی بر زیست‌بوم رایانش شناختی |
| کد مقاله : 1219-COG |
| نویسندگان |
|
سید حمیدرضا اعرابی *1، محمدرضا موحدی صفت2 1دانشجو 2دانشیار دانشگاه عالی دفاع ملی |
| چکیده مقاله |
| رایانش شناختی مبتنی بر هوش مصنوعی است. هدف اصلی این فناوری، ایجاد سیستم‌هایی است که بتوانند فرایندهای شناختی؛ مانند تفکر، یادگیری، استدلال، حل مسئله، درک زبان و تعامل با محیط را تقلید کنند. این سیستم‌ها با استفاده از مدل‌های محاسباتی پیشرفته، داده‌های پیچیده را تجزیه‌وتحلیل، دانش و مهارت‌های جدید را به‌صورت خودکار کسب و از طریق یادگیری مستمر و تعامل انسان‌محور، به حل مسائل پیچیده کمک می‌کنند. این پژوهش به بررسی تأثیر همگرایی دو فناوری نوظهور رایانش ابری و رایانش کوانتومی بر توسعه و تکامل زیست‌بوم رایانش شناختی می‌پردازد. با ظهور رایانش کوانتومی به‌عنوان یک پارادایم رایانشی جدید و گسترش روزافزون زیرساخت‌های رایانش ابری، ترکیب این دو فناوری می‌تواند افق‌های جدیدی را در حوزه رایانش شناختی فراهم کند. در این پژوهش، ابتدا مبانی نظری و کاربردهای هر دو حوزه به‌طور جامع مورد بررسی قرار گرفته و سپس با استفاده از روش مرور ادبیات، منابع علمی معتبر با کلیدواژه‌های مرتبط جستجو و به‌دقت مطالعه، خلاصه و ارزیابی شده‌اند. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که ادغام قابلیت‌های رایانش کوانتومی با مزایای مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری رایانش ابری می‌تواند منجر به پیشرفت‌های قابل‌توجهی در زیست‌بوم رایانش شناختی شود. همچنین، این همگرایی می‌تواند به بهبود کارایی، اثربخشی و بهره‌وری در زیرساخت‌های رایانش شناختی منجر شود؛ در نتیجه، چارچوب مفهومی سه‌لایه‌ای تعاملی در این پژوهش پیشنهاد شده که همگرایی رایانش ابری و کوانتومی را در یک زیست‌بوم یکپارچه تبیین می‌کند. این چارچوب مفهومی از سه لایه زیرساخت ترکیبی، رایانش شناختی و ارائه خدمات شناختی مبتنی بر ابر برای بهبود توسعه زیست‌بوم رایانش شناختی تشکیل شده است |
| کلیدواژه ها |
| رایانش ابری، رایانش کوانتومی، زیست‌بوم رایانش شناختی، هوش مصنوعی، بهره‌وری |
| وضعیت: پذیرفته شده |